Θέμα: Φυσικός Χλοοτάπητας vs Συνθετικού

Ο φυσικός χλοοτάπητας όπως γνωρίσουμε αποτελείται από πλήθος φυτών ενός η περισσοτέρων ειδών

Ένα θέμα που απασχολεί τα τελευταία χρόνια γενικά όλους μας, είτε ως κατασκευαστές πρασίνου είτε ως ιδιώτες. Ο συνθετικός χλοοτάπητας είναι μια προσπάθεια απομίμησης του φυσικού, με σχετικά πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα. Αυτά θα δούμε και θα αναλύσω ώστε να μπορέσω να διαφωτίσω όσο μπορώ και να λύσω τυχόν απορίες που υπάρχουν.

Ποιος τελικά θα επικρατήσει σε αυτή την άτυπη κόντρα;

Περιβάλλον

Ο φυσικός χλοοτάπητας όπως γνωρίσουμε αποτελείτε από πλήθος φυτών ενός η περισσοτέρων ειδών που στο σύνολό τους μας δίνουν μια ενιαία πράσινη επιφάνεια. Το ίδιο μπορούμε να πούμε ότι πετυχαίνει και ο συνθετικός έχοντας πλήθος από συνθετικά φυλλαράκια. Μια καλή ποιότητα και συνάμα ακριβή, από μακριά μπορεί εύκολα να μας ξεγελάσει και να μην μπορούμε να ξεχωρίσουμε εάν είναι φυσικός η συνθετικός ο χλοοτάπητας που αντικρίζουμε. Από κοντά τα πράγματα γίνονται πιο ξεκάθαρα. Εύκολα πλέον μπορούμε να καταλάβουμε τι έχουμε μπροστά μας. Όταν έρθουμε σε επαφή μαζί του είτε πατώντας το είτε αγγίζοντας το, απευθείας αντιλαμβανόμαστε το υλικό.

Ο φυσικός χλοοτάπητας και μόνο στην όψη μας δίνει την αίσθηση δροσιάς και ανάλαφρης επιφάνειας το οποίο οφείλεται και στο παραγόμενο οξυγόνο. Αρκεί να σκεφτούμε ότι μια επιφάνεια περίπου 600τμ απορροφά διοξείδιο του άνθρακα και ελευθερώνει οξυγόνο αρκετό για έναν άνθρωπο. Ειδικά κατά τους καλοκαιρινούς μήνες που έχουμε μεγαλύτερη ανάγκη σε οξυγόνο αλλά και στην μείωση της θερμοκρασίας στο περιβάλλον, η οποία έχει υπολογιστεί αρκετά χαμηλότερη σε σχέση με οποιοδήποτε συμβατικό δομικό υλικό.

Ο συνθετικός δεν τα πάει και τόσο καλά σε αυτό τον τομέα. Δεν παράγει οξυγόνο, δεν δεσμεύει διοξείδιο του άνθρακα και δεν μειώνει την θερμοκρασία της περιοχής που καλύπτει. Αντίθετα απορροφά θερμότητα η οποία μεταφέρεται σε όποιον έρθει σε επαφή με το υλικό. Έχει παρατηρηθεί σε κάποιες ποιότητες συνθετικού ότι όταν είναι εκτεθειμένος σε ηλιακή ακτινοβολία η θερμοκρασία που αναπτύσσεται στην επιφάνειά του δεν είναι ανεκτή ούτε στο προστατευμένο χέρι μας από ένα απλό γάντι εργασίας.

Ο φυσικός χλοοτάπητας μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για την αποφυγή της διάβρωσης του εδάφους λόγω της πυκνότητας του ριζικού συστήματος αλλά και της επιφάνειάς του η οποία απορροφά το βρόχινο νερό με μεγάλη ευκολία.

Στο θέμα της απορρόφησης του νερού και ο συνθετικός μπορεί να προσφέρει λύση δεδομένου ότι έχει γίνει σωστή υποδομή.

Υποδομή

Στον φυσικό χλοοτάπητα είτε γίνει σπορά είτε τοποθετηθεί έτοιμος η υποδομή που απαιτείται συνοψίζεται γενικά στα παρακάτω.

Προετοιμάζουμε το έδαφος. Αυτό σημαίνει καταπολέμηση των ζιζανίων εφόσον υπάρχουν, φρεζάρισμα του εδάφους και βελτίωση εάν απαιτείται, ισοπέδωση και τοποθέτηση ή σπορά. Στην συνέχεια ακολουθούν κάποιες εργασίες οι οποίες διαμορφώνονται ανάλογα την περίπτωση καθώς και το σύστημα άρδευσής του.

Εδώ μπορούμε να πούμε ότι ο συνθετικός πλεονεκτεί λόγω του ότι απαιτεί λιγότερη προετοιμασία δεδομένου ότι έχουμε μια απλή περίπτωση χωρίς εκπλήξεις!. Η τοποθέτηση νταμαρίσιας άμμου πάνω στο αδιάφορο για την γονιμότητα και μηχανική σύστασή του έδαφος και η ισοπέδωσή της είναι όλη η προετοιμασία που χρειάζεται για την τοποθέτηση του συνθετικού χλοοτάπητα. Ανάλογα την ποιότητα διαφοροποιείται στο τρόπο ένωσης των τμημάτων (αυτοκόλλητη ταινία, ράψιμο κ.α.) και στο τελικό φινίρισμα, εάν απαιτείται πάλι ανάλογα την ποιότητα άμμο κάλυψης ή όχι.

Περιπτώσεις

Κάθε περίπτωση κατασκευής ενός χώρου πρασίνου ποικίλει ανάλογα τις ανάγκες που θα εξυπηρετήσει αλλά και ο χώρος διαμορφώνεται και ανάλογα τις συνθήκες που επικρατούν.
Σχεδόν παντού μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τον συνθετικό, έχοντας υπόψη μας τα μειονεκτήματα σχετικά με την υφή και αισθητική του, σε αντίθεση με τον φυσικό όπου μειονεκτεί σε περιπτώσεις όπως.
Μόνιμη και έντονη σκιά η οποία δεν βοηθάει στην ανάπτυξη του χλοοτάπητα. Επιφάνεια χωρίς χώμα όπως για παράδειγμα μια ταράτσα ή βεράντα όπου δεν υπάρχουν οι κατάλληλες προδιαγραφές για την τοποθέτηση υποστρώματος.

Κόστος

Εδώ τα πράγματα δυσκολεύουν. Αν θεωρήσουμε ότι ο φυσικό χλοοτάπητας ποικίλει στο τιμολόγιό του λόγω του ότι έχουμε διαφορετικές ποικιλίες αλλά και δυνατότητα σποράς και τοποθέτησης έτοιμου, πόσο μάλλον στον συνθετικό όπου έχουμε πάρα πολλές διαφορετικές ποιότητες με μεγάλο φάσμα τιμών.
Ο συνθετικός χλοοτάπητας σαν υλικό είναι ακριβότερος, αλλά και όταν συγκρίνουμε το συνολικό κόστος του ενός και του άλλου, συγκρίνοντας δύο ίδιες σε τετραγωνικά και δυσκολία επιφάνειες με σκοπό το «ίδιο» αισθητικό αποτέλεσμα. Τέλος ο συνθετικός δεν χρειάζεται πότισμα με αποτέλεσμα αποφεύγουμε τη δαπάνη εγκατάστασης αυτόματου ή μη δικτύου άρδευσης αλλά και το κόστος του ίδιου του νερού.

Σε βάθος χρόνου…

Εδώ κρίνονται πολλά. Δεν μπορούμε εύκολα να πούμε ότι το ένα προϊόν υστερεί ή υπερτερεί έναντι του άλλου δεδομένου ότι υπάρχει η απαραίτητη περιποίηση και στις δύο περιπτώσεις. Σίγουρα ο συνθετικός απαιτεί λιγότερη εργασία συντήρησης με πολλή χαμηλότερο κόστος αλλά η οποιαδήποτε φθορά που δύσκολα συμβαίνει δύσκολα επαναφέρεται σε αντίθεση με τον φυσικό που εύκολα μπορεί να προκληθεί ζημιά είτε από κακή συντήρηση είτε από αστάθμητες καιρικές συνθήκες αλλά και εύκολα αποκαταστίθεται.

Αποτέλεσμα

Οι παράγοντες είναι πολλοί όπως και οι περιπτώσεις. Ανάλογα τι ζητάει ο κάθε ένας και τις ανάγκες που αναδεικνύει η χρήση του χώρου πρέπει να καταλήγουμε σε ποιο προϊόν είναι καταλληλότερο για εμάς ζητώντας και την συμβουλή ενός ειδικού.

Σωτήρης Παπαδάκης
Αρχιτέκτονας τοπίου